
لینک *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه38
فهرست مطالب
مبحث اول- معانی و مصادیق شرط
مبحث دوم &ndash شروط ابتدایی و شروط تبانی
شروط ابتدائی :
-شرط تبانی یا بنایی
معنای خاص شرط بنایی
وضعیت مفاد بنایی در حقوق ایران:
معنای عام شرط بنایی
مقدمه
فقها و اندیشمندان شیعه نگرش خاصی نسبت به مسئله شروط و ذکر آن در عقود و آثار ناشی از آن و همچنین مباحث مرتبط با آن داشته اند و با توجه به اینکه قانون مدنی ما نیز برگرفته از فقه امامیه می&zwnj باشد این اهمیت بنحو شایسته&zwnj ای در بحثها و استدلالات حقوقی و کتب حقوقدانان ملموس می&zwnj باشد براساس نظر مشهور در بین فقهاء تعهد ابتدائی الزام آور نیست و تعهدی موثر و الزام&zwnj آور است که در قالب عقود معین ابزار شود و یابصورت شرط در ضمن عقد معین در آید. با وضع ماده 10 قانون مدنی تشکیل هر قرار دادی در صورتی که مخالفت صریح با قانون نداشته باشد مشروع دانسته شده اما به پیروی از فقهای امامیه فصل جداگانه ای بنام « شروط ضمن عقد» باز شده است.
واژه شرط در علوم مختلف همچون نحو, فلسفه , اصول, فقه و حقوق استعمال می&zwnj شود و در هر یک معنایی مخصوص دارد در این تحقیق مقصود از شرط در اصطلاح حقوقی و فقهی آن به معنای تعهدی تبعی است که توسط متعاقدین ایجاد می&zwnj شود . در فقه امامیه مشهور است شرط باید در متن عقد ذکر شود تا الزام&zwnj آور باشد در قانون مدنی ایران نیز مستفاد از مواد 238 و 242 نیز ظاهراً این گرایش به چشم می خورد.
قبل از ورود به بحث ماهیت حقوقی شرط عقد لازم میدانم که در خصوص انواع شروط مختصر اشاره ای داشته باشم در این رابطه ما با دو مسئله روبرو هستیم اول: شرطی که قبل از عقد ذکر می&zwnj شود, ولی در متن عقد بدان تصریح یا اشاره نمی&zwnj شود دوم : شرطی که نه پیش از عقد و نه در متن

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-99616-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d8%b4%d8%b1%d8%b7/
- ۹۵/۰۶/۰۳